Utagawa Kuniyoshi

Patricia Highsmith

Γριά Γάτα

Τίποτα πια για μένα
Ούτε το τζάκι
Γιατί όταν κρυώνω είναι σβηστό,
Κι άλλοτε δεν μ’ αφήνουν να το πλησιάσω
Βαριέμαι τις σκιές, ακόμα και τις μυστηριώδεις.
Γύρω μου παίζουνε τρισέγγονα, τώρα όμως ξέρω
Πώς το από κάτω των πραγμάτων είναι απλώς η κάτω τους μεριά
Και πίσω από τη μισοκλεισμένη πόρτα
Είναι άλλο ένα δωμάτιο σαν και τούτο εδώ.
Προτιμώ να κάθομαι με βλέφαρα κλειστά
Γιατί έχω δει τα πάντα
Οι αναμνήσεις μου έχουν περισσότερο ενδιαφέρον.
Έχω συμφιλιωθεί με όλα.
Και τα ποντίκια έρχονται δίπλα μου
Το ξέρουν πως ξέχασα τον πόλεμό μας.
Τα τρισέγγονα μονάχα μ’ ενοχλούν καμμιά φορά
Καθώς τραβούνε την ουρά μου, γλιστρούν, πηδούν επάνω μου.
Τους δίνω μια γερή σκουντιά στ’ αυτιά
Κι ύστερα γυρνάω εκεί που διέκοψα τις σκέψεις μου.
Έχω συμφιλιωθεί με όλα.