Τσαρλς Μπουκόβσκι | Οι κουρτίνες κυματίζουν και οι άνθρωποι περπατούν το απόγευμα εδώ και στο Βερολίνο και στη Νέα Υόρκη και στο Μεξικό

 ..................................................


ω, όλα είναι τόσο συνηθισμένα και σκληρά! απίστευτο!
εύχομαι  κάποιος να τρελαθεί
στα βατόμουρα

μα όχι
θα ΄ναι το ίδιο:       μια μπύρα ύστερα άλλη
                              μια μπύρα και ύστερα άλλη
                              μια μπύρα

ίσως μετά μισό μπουκάλι
ουίσκι
τρία πούρα - κάπνισμα κάπνισμα ναι κάπνισμα
κάτω απ' τον ηλεκτρικό ήλιο της νύχτας
εδώ κρυμμένος ανάμεσα σ΄ αυτούς τους τοίχους με ετούτη
την γυναίκα και την ζωή της για λίγο

η αστυνομία μαζεύει τους μπεκρήδες απ΄τους δρόμους

Δε ξέρω πόσο ακόμα
θ' αντέξω
μα ακόμα σκέφτομαι
             ω! θεέ μου!
η γλαδιόλα δυνατή θα ορθωθεί και
γεμάτη
χρώμα σαν ένα βέλος
που στοχεύει τον ήλιο
ο Χριστός θα ριγήσει
σαν την μαρμελάδα
η γάτα μου θα κοιτάξει όπως κοίταξε
κάποτε ο Γκάντι

                           όλα    τα πάντα
                   ακόμα και τα πλακάκια στις ανδρικές τουαλέτες
του κεντρικού σταθμού θα είναι
  αυθεντικά

          όλοι εκείνοι οι καθρέφτες εν τέλει
          με πρόσωπα μέσα τους

                                                    τριαντάφυλλα
                                                  δάση
                                             και τέρμα πια οι αστυνομικοί
                                           και τέρμα πια

                                εγώ.