Monday, September 26, 2011
Friday, September 23, 2011
Barbara Holland
"Cats, like women, should be respected as individuals rather than admired as decoration; but there's no harm, given a choice, in taking up with a strikingly attractive specimen of either."
Thursday, September 22, 2011
Rien ne va plus | Μαργαρίτα Καραπάνου (2)
Ο Αλκιβιάδης ήτανε κτηνίατρος. Παράξενο, γιατί δεν αγαπούσε τα ζώα. Δεν τα χάιδευε ποτέ. Τους δικούς μου σκύλους, δεν τους είχε χαϊδέψει ούτε μια φορά.
Αλλά όταν τους έκανε εγχείρηση, τους φερότανε με απόλυτη τρυφερότητα. Ηταν εκπληκτικός χειρούργος. Κι εκεί, στο ιατρείο του, έβλεπα μια μεγάλη αγάπη στα μάτια του, όταν ένα ζώο ξυπνούσε μετά τη νάρκωση, και είχε γλυτώσει το θάνατο.
Ετσι πάντα με κοιτούσε κι εμένα, μόλις είχαμε κάνει έρωτα.
Κι εμένα, όπως τα ζώα, δεν με άγγιζε ποτέ όταν δεν ήμασταν στο κρεβάτι. Είχα συνδέσει, με μεγάλη τρυφερότητα, το κρεβάτι μας με το τραπέζι του χειρουργείου.
Τον Αλκιβιάδη, δεν τον κατάλαβα ποτέ, μέχρι το τέλος. Ούτε το τέλος κατάλαβα. Αλλά τον λάτρευα. Εμοιαζα με το σκυλί που το πάνε επίσκεψη στον κτηνίατρο, και που λατρεύει και φοβάται συγχρόνως τον γιατρό του.
Τώρα, κοιτώντας πίσω, βλέπω πως η αγάπη μου για τον Αλκιβιάδη, στην αρχή, έμοιαζε πολύ με την αγάπη ενός φοβισμένου ζώου που περιμένει στον προθάλαμο του κτηνίατρου.
Ο Αλκιβιάδης έκανε στο ιατρείο του μια επιτυχημένη επέμβαση στον γάτο του τον Καίσαρα. Για να μην του ξύνει ο γάτος του τις πολυθρόνες του ξερίζωσε όλα του τα νύχια. Σαν κι εμένα, ο Καίσαρας ήταν ευτυχισμένος, γιατί αγαπούσε τον Αλκιβιάδη. Το μόνο που με τρόμαζε, ήταν: Αν τόσκαγε ποτέ ο γάτος απ' το σπίτι, με τί νύχια θα μπορούσε να αμυνθεί στο δρόμο, αν συναντούσε άλλο γάτο; Αφησα τα δικά μου νύχια να μεγαλώσουν.
Monday, September 19, 2011
© Audrey Bardou | Adgi and I
Tuesday, September 13, 2011
Charlotte Gray
"After scolding one's cat one looks into its face and is seized by the ugly suspicion that it understood every word. And has filed it for reference."
Φωτεινή Τσαλίκογλου | Η κόρη της Ανθής Αλκαίου
ΓΙΑ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΣΚΕΦΤΗΚΑ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ
Η πιο αγαπημένη από τις τρεις γάτες του Λευτεράκη, η Παρδαλή, ψόφησε. Την πάτησε ένα μοτοσακό κοντά στην πλατεία με το άγαλμα της Εύας. Ποιος θα το έλεγε τώρα του Λευτεράκη που ιδέα δεν είχε;
"Αφήστε εμένα", είπα. "Εγώ θέλω να του το πω".
Τι από όλα όμως να έκανα; Tρία πράγματα είχα στο μυαλό μου.
ΕΝΑ
Να το το πω. Ετσι όπως ακριβώς έγινε. "Ακου δω, Λευτεράκη. Η Παρδαλή ξεκοιλιάστηκε. Ξέχασέ τηνε. Πάει. Αμα θέλεις να τηνε δεις, σύρε στην πλατεία, είναι ακόμα εκεί".
ΔΥΟ
Να μην του πω τίποτα. Να νομίζει ότι η Παρδαλή έφυγε. Εφυγε για λίγο και κάποτε θα ξανάρθει.
ΤΡΙΑ
Επειδή ο Λευτεράκης είναι ηλίθιος και τίποτα δεν καταλαβαίνει, να βρω μια άλλη γάτα απο τη γειτονιά. Που να μοιάζει, όχι και πολύ, ακόμα και λίγο να μοιάζει με την Παρδαλή, και να του πω: "Nα! Εδώ είναι η γάτα σου, η Παρδαλή!"
Επειτα ομως για καλύτερο σκέφτηκα κάτι άλλο. Να περιμένω πότε θα αρχίσει ο Λευτεράκης να γυρεύει τη γάτα του και να φωνάζει: "Παρδαλή, Παρδαλή, πού τρύπωσες μωρή, πάλι;" Κι εγώ να απορήσω και σαστισμένα να του πω: "Mα τι λες τώρα, Λευτεράκη, το έχασες τελείως το μυαλό σου; Ποια είναι πάλι αυτή η Παρδαλή που γυρεύεις; Πού σου κατέβηκε το όνομα Παρδαλή; Δεν υπάρχει τέτοια γάτα. Οι γάτες σου είναι δύο και τις λένε Γκριζούλα και Ψιψί. Το ξέχασες;"
Η πιο αγαπημένη από τις τρεις γάτες του Λευτεράκη, η Παρδαλή, ψόφησε. Την πάτησε ένα μοτοσακό κοντά στην πλατεία με το άγαλμα της Εύας. Ποιος θα το έλεγε τώρα του Λευτεράκη που ιδέα δεν είχε;
"Αφήστε εμένα", είπα. "Εγώ θέλω να του το πω".
Τι από όλα όμως να έκανα; Tρία πράγματα είχα στο μυαλό μου.
ΕΝΑ
Να το το πω. Ετσι όπως ακριβώς έγινε. "Ακου δω, Λευτεράκη. Η Παρδαλή ξεκοιλιάστηκε. Ξέχασέ τηνε. Πάει. Αμα θέλεις να τηνε δεις, σύρε στην πλατεία, είναι ακόμα εκεί".
ΔΥΟ
Να μην του πω τίποτα. Να νομίζει ότι η Παρδαλή έφυγε. Εφυγε για λίγο και κάποτε θα ξανάρθει.
ΤΡΙΑ
Επειδή ο Λευτεράκης είναι ηλίθιος και τίποτα δεν καταλαβαίνει, να βρω μια άλλη γάτα απο τη γειτονιά. Που να μοιάζει, όχι και πολύ, ακόμα και λίγο να μοιάζει με την Παρδαλή, και να του πω: "Nα! Εδώ είναι η γάτα σου, η Παρδαλή!"
Επειτα ομως για καλύτερο σκέφτηκα κάτι άλλο. Να περιμένω πότε θα αρχίσει ο Λευτεράκης να γυρεύει τη γάτα του και να φωνάζει: "Παρδαλή, Παρδαλή, πού τρύπωσες μωρή, πάλι;" Κι εγώ να απορήσω και σαστισμένα να του πω: "Mα τι λες τώρα, Λευτεράκη, το έχασες τελείως το μυαλό σου; Ποια είναι πάλι αυτή η Παρδαλή που γυρεύεις; Πού σου κατέβηκε το όνομα Παρδαλή; Δεν υπάρχει τέτοια γάτα. Οι γάτες σου είναι δύο και τις λένε Γκριζούλα και Ψιψί. Το ξέχασες;"
Sunday, September 11, 2011
Cat shadow | Unknown
Wednesday, September 7, 2011
Charles Bukowski | 1990 special
year-worn
weary to the bone,
dancing in the dark with the
dark,
the Suicide Kid gone
gray.
ah, the swift summers
over and gone
forever!
is that death
stalking me
now?
no, it’s only my cat,
this
time.
Tuesday, September 6, 2011
The cat and the Tao | Kwong Kuen Shan
The Cat and the Tao is a rich selection of sayings and quotes from the ancient Chinese masters that weds the inspired creativity of The Tao of Pooh with the spare beauty of calligraphic art.
Friday, September 2, 2011
Subscribe to:
Posts (Atom)